salam aleykum...
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ حُصَيْنٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ ح وَحَدَّثَنَا رِفَاعَةُ بْنُ الْهَيْثَمِ الْوَاسِطِيُّ وَاللَّفْظُ لَهُ حَدَّثَنَا خَالِدٌ يَعْنِي ابْنَ عَبْدِ اللَّهِ الطَّحَّانَ عَنْ حُصَيْنٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ دَخَلْتُ مَعَ أَبِي عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَا يَنْقَضِي حَتَّى يَمْضِيَ فِيهِمْ اثْنَا عَشَرَ خَلِيفَةً قَالَ ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلَامٍ خَفِيَ عَلَيَّ قَالَ فَقُلْتُ لِأَبِي مَا قَالَ قَالَ كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ
...Cabir b. Səmurə dedi: atam ilə birlikdə Rəsulullahın s.a.a yanına getdim və onun "Həqiqətən bu iş 12 xəlifə olduğu müddətçə əziz olacaqdır" dediyini eşitdim. daha sonra bir sözdə dedi amma eşitmədim. atamdan "nə dedi?" deyə soruşdum. "Hamısı Qureyşdən" dedi.
Müslüm, "əs-Səhih", Əmirlik kitabı, hədis 1821
Tirmizi, "Sünən", Fitnə kitabı, hədis 2223
Əbu Davud, "Sünən", Mehdi kitabı, hədis 4279
saydiginiz bir nece xelifenin emellerine fikir versek hec de Islamin ezizliyinden sohbet gede bilmez..
mes:cox da derine getmirem...ele bir nece meseleni yazim ....
1.basliyaq bunlari incelemeye....
Ebu Bekr VE Omer haqqinda senedlere muraciet edek..gorek dogurdan da Islam eziz olub??
Əgər Fatimeyi Zəhra(с) olmasaydı, şübhəsiz, Əli ibn Əbi Talibi(я) öldürərdilər. Bu bizim sözümüz deyildir ki, təəssüb iyi burnumuza gəlsin. Bəlkə də bir həqiqətdir və hər iki firqənin kəlamını möhtəvasından əldə edilir. Diqqət edin:
«Əyyaşi» təfsirində və ibn Quteybə Deynurinin «Əl-imamə və Əl-siyasəh» kitabında yazılır. «Əli ibn Əbi Talibin boynuna ip-kəndir salıb məscidə çəkən zaman, o həzrət üçünü Peyğəmbərin(с) qəbrinə tərəf tutub özünü Haruna bənzədib dedi ki, o Bəni İsrailin zülmündən qardaşı Musaya şikayət edərkən demişdi:
قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُواْ يَقْتُلُونَنِي1
Dedi: Ey anam oğlu, bu qövm məni gücsüz görüb az qalmışıdı ki, öldürsünlər.
İmamın gözləri Əbu Bəkrə düşcək ona bərk qürrələndi: Ey Əbu Bəkr, Rəsulullah(с) Əhli-beytinə olan kinini nə tez biruzə verdin? Ümumiyyətlə, hansı haqla özünə beyət etməyə vadar etdin? Məgər sən deyildinmi ki, «Qədir»də Rəsulullahın(с) əmrilə mənə beyət etdin? Bu sanki dünən olmuşdur. Səlim ibn Qeysin kitabında qeyd olunur: Allaha and olsun, bilirsiniz ki, əgər qılınc əlimdə olsaydı, belə cəsarətlər edə bilməzdiniz. Allaha and olsun ki, əgər 40 nəfər köməkçim olsaydı sizi pərakəndə edərdim. Allah o camaata lənət etsin ki, mənə beyət etdikdən sonra tənha qoydular. «Qədir məsələsi xilafət üçün nəss olsaydı, Əli® Səqifədə bəyan edərdi» kəlməsini iddia edənlər aşağıda adı çəkilən kitablara baxsınlar: (Əl-imamə və Əl-siyasəh», «Təfsiri əyyaşi», «Əl-müstərşəd», «Səqifeyi Əbu Bəkr Cövhəri». Əbu Bəkr Cövhəri «Səqifə» də açıq-aşkar qeyd edirdi ki, imam buyurdu: Məgər, siz deyilinizmi ki, «Qədir»-də Rəsulullahın(с) əmri ilə mənə beyət etdiniz? Amma Ömər fəryad edərək:
دع عنك هذه الاباطيل
Bu əsassız sözlərdən əl çək dedi və sıyrılmış qılıncına söykənərək nərə çəkib dedi: Beyət et!
Əli(я) dedi: Əgər beyət etməsəm?
Ömər dedi: Səni öldürəcəyik!
Buyurdu: Onda Allah bəndəsini və Rəsulullahın(с) qardaşını öldürmüş olarsınız.
Dedi: Allahın bəndəsini bəli, Amma Rəsulullahın(с) qardaşını xeyir! (Əli(я) bu sözü 3 dəfə etiraf edirdi). Sonra isə İbn Əbil Hədidin sözlərinə əsasən tam qətiyyətlə buyurdu:
والله لا اقبل قولك ولا ابايع
«Allaha and olsun, sizin sözlərinizi qəbul etmir və beyət etmirəm».
Lakin imamın nəzərləri bütün bu müddətdə qapıda idi. Bəlkə Zəhrası gəlib onu bu rəyasət və iqtidar həvəskarlarının və guya Peyğəmbərin(с) behişt vədə verdiklərinin caynağından xilas etsin.
Birdən Zəhra gəldi. O, nə vaxtında və necə də heybətlə gəldi. Rəsulullahın(с) köynəyi başında, əlləri, Rəsulullahın(с) «Cənnət cavanlarının sərvərləri» adlandırdığı Həsəneynin əlində və gözləri yaşlı şəkildə məscidə daxil oldu. Birdən Məscidi ilahi bir zümzümə bürüdü. Sanki Peyğəmbər(с) özü söhbət edirdi. Niyə də belə olmamalı idi. Axı Peyğəmbər(с) özü buyurdu ki,
فاطمة ام ابيه
«Fatimə, atasının anasıdır».
Kuleyni «Üsuli Kafi», Şeyx Müfid «İxtisas», Təbəri «İhticac» və Məclisi «Bihar Əl-ənvar» kitablarında öz sənədləri ilə yazırlar ki, Fatimə fəryad qopararaq: Buraxın Əmim oğlunu, Mуhəmmədi həqqlə göndərən Allaha and olsun, əgər ondan əl çəkməsəniz başımı açıb Peyğəmbərin(с) köynəyini başıma atıb Allah qarşısında fəryad qoparacağam və hamınıza nifrin edəcəyəm. And olsun Allaha, nə mən Salehin dəvəsindən və nə də uşaqlarım onun balasından əskikdirlər». –dedi.
Sonra elə həmin heybətlə Peyğəmbərin(с) qəbrinə tərəf üz qoydu, qılıncların arasında mühasirədə olan imam Salmana buyurdu: Fatiməni saxla Allaha and olsun, əgər Fatimə nifrin etsə daha camaata möhlət verilməyəcəkdir. Salman özünü Fatiməyə yetirib dedi: Allah sənin atanı aləmlərin rəhməti qərar vermişdir, bunların günahından keç, nifrin eləmə. Buyurdu:
يا سلمان يريدون قتل على وما على صبر فدعنى حتى اتى قبر ابى فانشرن شعرى،
واشق جيبى واصيح الى ربى
Salman səbr yeridirmi?! Az qalıb ki, Əlini öldürsünlər. Burax məni, qoy atanın qəbrinin yanında, başaçıq və ağlar gözlə Allah dərgahında nifrin edim. Ağlamaq səsi məscidin fəzasını zümzümə ilə doldurdu. Hamı nigaran idi. Birdən bir nəfər Əbu Bəkrə qışqıraraq
ما تريد الى هذا
Bu vəziyyətdən məqsədin nədir? İstəyirsən ki, əzab nazil olsun? –dedi.
Əbu Bəkr tez anladı ki, bu dəqiqə ilahi əzab nazil olacaqdır. Çünki Rəsulullah(с) buyurmuşdur ki, Fatimənin(с) qəzəbi mənim qəzəbimdir, mənim qəzəbim Allahın qəzəbidir». Dərhal düzəliş edərək, çarəsizlikdən göstəriş verdi ki, imamı azad etsinlər.
Zəhra(с) Əliyə(я) tərəf gəldi. Baxışlar toqquşarkən Peyğəmbərin(с) vəsisinin məzlumluğuna dərin bir ah çəkdi. İmamının səbrindən heyrətdə qalmış halda dedi:
روحى لروحك الفدا ونفسى لنفسك الوقاء،يا ابا الحسن ان كنت فى خير كنت معك
واننت فى شر كنت معك
Əlican, ey imamım, sərvərim və ağam canım sənə qurban və sənə gələn bəla mənə gəlsin, Ey Əbəlhəsən, həmişə səninləyəm, istər xoş günündə və istərsə çətinliyində.
Sonra isə Əlinin(я) əlindən tutub aram-aram evə apardı.
ne gozel Islam ezizliyi var....Allahin Resulunun(s.a.v) cani parelerine edilen zulm...
dehset...
.........................................................................................
İmam Əli əleyhis-salamın «Şiqşiqiyyə» adlanan xütbəsidir.
3cu xutbe!!!!!!{ Həzrət xütbənin sonunda İbn Abbasa buyurdu: يا ابن عَباسٍ تِلكَ شِقْشِقَةٌ هَدَرَتْ ثُمَّ قَرَّتْ «Burada zülm və sitəm vasitəsilə məndən önə keçən üç xəlifədən şikayət xalqı doğru yola hidayət coşqusuna və şövqünə görə edilmişdir. Bir dəvənin şiqşiqəsi tək səs salıb öz yerində dayanması kimi. Yəni, belə sözlər hər zaman və həmişə söylənilməz». «Şiqşiqə» lüğətdə həyəcanlandıqda və nəfəsi daraldıqda dəvənin ağzından bayıra çıxararaq boğazının alt hissəsində səsləndirdiyi, ilk baxışda dillə səhv salınan qoyunun ağ ciyərinə oxşar maddədir.}
Agah ol! Allaha and olsun ki, Əbu Quhafənin oğlu (cahiliyyət dövründə Əbu Bəkrin adı Əbdülüzza olmuş, sonra Həzrət Rəsul -səlləllahu əleyhi və alih- onun adını dəyişərək Abdullah qoymuşdur) mənim xəlifəlik üçün dəyirmanın orta qütbü kimi (elmdə və əməldə kamillik baxımından) oduğumu bildiyi halda xəlifəliyi köynək kimi əyninə geydi...
Qedir Xum,Seqeleyn hedislerine nezer salmaq da gozel olar....
...........................-------------------------........................................
Hz Fatima(s.ə) Fədək xurmalığı verilmədi və bir hədis gətirdilər ki Peyğəmbər(s) buyurmuşdur ki Peyğəmbərdən(s) miras qalmaz..Qurana müraciət
Allah övladlarınızın haqqında bunu sizә vәsiyyәt edir ki, oğlanın payı qızın
iki payı qәdәrdir…” (Nisa surәsi, 11-ci ayә
“Süleyman Davuddan miras aldı…” (Nәml surәsi, 16-cı ayә)
“…(Ey rәbbim), mәnә bir oğul ehsan elә ki, mәnә vә Yaqub nәslinә mirasçı
olsun. Rәbbim, onu Sәnin rizanı qazananlardan et.” (Mәryәm surәsi, 5, 6-cı ayәlәr)
“Fatimә mәnim bir qismimdir. Hәr kim onu qәzәblәndirsә mәni qәzәblәndirmiş olar.”“Sәhih әl-Buxari”, c.2, sәh. 206.
“Xeybәr qәzvәsi” babında Aişәdәn belә nәql edir: “Peyğәmbәrin qızı Fatimә
(ә.s.) Әbu Bәkrin yanına adam göndәrәrәk atası peyğәmbәrdәn ona yetişәn mirası
istәdi. Lakin Әbu Bәkr o mirasdan heç bir şey Fatimәyә vermәdi, bundan sonra Fatimә Әbu Bәkrә qәzәblәndi vә vәfat edәnә kimi onunla danışmadı.”“Sәhih әl-Buxari”, c.3, sәh. 39.
Habelә düşmәnlәrindәn kimsәnin onun
cәnazәsini götürmәyә gәlmәlәrini istәmәdiyi üçün vәsiyyәtinә görә gecә gizli şәkildә
basdırıldi “Sәhih әl-Buxari”, c.3, sәh.39
sual
ya Peyğəmbər Qurana qarşı olmuş(Neuzu billah)bu da ola bilməz..
sual verirem Ebu Bekr Resulullahi (s.a.v) qezeblendirmishse hedise esasen hansi Islamin ezizliyinden sohbet gede biler?cox maraqlidir..
Səqəleyn hədisiQədiri Xum hədisiOsman da xilafet cammatini cana yigdi axirda oldurduler....oralara tay girmirem...neyse...
gelek Muaviyeye..
Muaviye Eli(e) qarsi movqede idi....Yasir Emmar da 96 yasinda Allahu Akbar diyerek Eli(e) terefinde sehadete qovusdu...
Əbu Səid Əl-Xidridən deyilir: "Məscidin kərpicini bir-bir daşıyırdıq, Əmmar isə iki-iki daşıyırdı və Peyğəmbər (s) onun yanından keçərkən onun toz qonmuş başına məsh etdi və dedi: Əmmarı zalım firqə qətlə yetirəcək, Əmmar onları Allaha, onlar isə onu oda (cəhənnəmə) də'vət edərlər". (Səhih-Buxari. Cild 4, səh 52. «Kitabul-cihad»; «Məshul-ğubar ənir-rə's fi səbilillah» babı.)
İbn Kəsir özünün əl Bidayəsində qeyd edir ki, hər cümə xütbəsiində minbərlərdən həzrət Əliyə (əs) lənət yağdırılırdı. Bu qanunsuz və biyabırçı ənənəni Müaviyyə başlatmışdı, valiləri də davam etdirirdi. Vəziyyət elə yerə çatır ki, peyğəmbərin (saas) qəbrinin qarşısında, peyğəmbər məscidində də onun ən çox sevdiyi qohumları lənətlənir, hətta həzrət Əlinin (əs) ailəsi də bunu özləri eşidirlər.
(Təbəri cild 4, səhifə 188; İbn Əsir cild 3, səhifə 234; Əl Bidayə cild 8, səhifə 259 və cild 9, səhifə 80)
"Hər kim Əlini lənətləsə, məni lənətlədi, hər kim məni lənətləmisə o, Allahı lənətləmişdir, hər kim Allahı lənətləsə, onda Allah onu Cəhənnəm atəşinə atacaq." (Müsnəd Əhməd bin Hənbəl, c. 6, səh. 33)
sual:Resulullaha(s.a.v) Muaviye ve yanindakiler neye gore lenet oxuyurdular??(hedise esasen)dehset
Muaviyenin Hesen(e) zeherletmesine girmirem...bunlari gozel bilirsiz...
meselelere qisa yanasma edirem...uzun uzadi yanasmaya ehtiyac duymuram...
indi ise Yezid(l) kecek...buna bir az genis izaha ehtiyac duyuram...InsAllah sebrle...
qardas umid edirem ki efirde muzakire olunar...Allah(c.c)xatirine..
Müslim və Buxari Səhihlərində («Səhihi-Müslim» və «Səhihi-Buxari»), Əllamə Səmhudi «Tarixul-Mədinə» də, Əbul-Fərəc İbni Cevzi «Ər-Rədu Ələl-Mutəəsibil-Anid»də, Sibt bin Cevzi «Təzkirə» də, İmam Əhməd bin Hənbəl «Müsnəd»də və başqa şəxslər Rəsulallahın (s) belə buyurduğunu nəql etmişlər: «Kim Mədinə əhalisini zalımlaralə qorxudursa, Allah da (qiyamət günü) onu qorxudar. Allahın, mələklərinin və bütün insanların lə᾽nəti olsun belə bir zalım insana. Qiyamət günü, Allah-təala bu cür əməl sahibinin heç bir əməlini qəbul etməz».
Yenə başqa bir hədisdə belə buyurmuşdur: «Mənim şəhərimi (Mədinə əhalisini) qorxudana Allah lə᾽nət etsin».
Sizin bir çox alimləriniz, o məl᾽un zındığı kafir bilmişlər. Hətta Əhməd bin Hənbəl (Hənbəlilərin imamı) və bir çox böyük alimləriniz Yezidə lə´nət oxunmasını caiz bilmişlər. Xüsusilə Əbdürrahman Əbul-Fərəc bin Cevzi bu mövzuda «Ər-Rədu Əl᾽el-Mütəəssibil Ənid᾽il Məni ən La᾽ni Yezid lə᾽nətullah» adlı kitab yazmışdır
Mə´sudi «Mürucuz-zəhəb»in ΙΙ cildində belə yazır: «Yezidin yolu (əməl və hərəkətləri) Fir´onluq yoluydu. Hətta Fir´on idarəçilikdə ondan daha adil idi. Onun səltənəti İslam üçün böyük bir utandırıcı nöqsan qaynağı oldu. Şərab içməsi, həzrət Peyğəmbərin oğlunu şəhid etməsi, o həzrətin vəsisinə (Əli bin Əbu Talib) lə´nət oxuması, Kəbəni talan etməsi və bir çox insanların qanını tökməsi, xüsusilə Mədinə camaatını qətlə yetirməsi, sayısız-hesabsız iyrənc əməlləri, onun bağışlanmayacağını göstərir».
«Tarixçilər, xüsusilə Sibt bin Cevzi «Təzkirə»nin 63-cü səhifəsində belə yazır: «Hicrətin 62-ci ilində Mədinə əhalisindən bir qrup Şama gələrək, Yezidin çirkin əməl və küfriyyatını görüdükdə, Mədinəyə döndülər. Bey᾽ətlərini pozub, açıq-aşkar ona lə᾽nət oxudular. Yezidin Mədinədəki valisi Osman bin Məhəmməd bin Əbi Süfyanı da şəhərdən qovdular. Əbdullah bin Xanzələ (mələklərin qüsl verdiyi şəxs) belə dedi: «Ey insanlar! Biz əgər Şamdan gəlib Yezidin əleyhinə qiyam etdiksə, bunun səbəbi, onun dinsiz olduğu, anaları, qızları və bacılarıyla cinsi əlaqədə olduğu, şərab içdiyi, namaz qılmadığı və Peyğəmbərin övladlarını öldürdüyü üçündür».
Yezid bu xəbəri eşidikdə, Müslim bin Əqabənin başçılığı altında Mədinəlilərin üsyanını dağıtmaq üçün Şam əhalisindən təşkil olunmuş böyük bir ordunu Mədinəyə yolladı. Onlar şəhərə yetişdikdə, üç gün-üç gecə, Mədinəliləri qətlə yetirdilər. İbni Cevzi, Mə´sudi və sairə tarixçilər belə yazırlar:
«O qədər çox insan öldürdülər ki, küçələrdə qan axmağa başladı, əhali qan gölü içindəydi! Hətta qan Rəsulallahın (s) qəbrinə yetişdi və Məscidün-Nəbi qanla doldu.
Ənsar, Mühacir və Mədinə əhalisinin başçılarından 700 nəfər öldürdülər. Ümumi əhalidən isə 10 min nəfər qətlə yetirdilər. müsəlmanların namuslarına toxunduqlarını zikr etməyə həya edirəm. Sadəcə Sibt bin Cəvzinin «Təzkirə»də (səh.163), Əbül-Həsən Mədəinidən nəql etdiyi bu cümləylə kifayətlənirəm: «Hirrə faciəsindən (Mədinə əhalisinin qətli) sonra, min qadın, ərsiz halda uşaq dünyaya gətirdilər». (Yə᾽ni Şam ordusunu əsgərlərindən hamilə olmuşdular.)
Görəsən, Mədinədə baş verən bu faciə, müsəlmanların kütləvi qətli, namuslara təcavüz və malların talan edilməsi, Mədinə əhalisinin qorxmasına səbəb olmamışdırmı? Əgər bunu qəbul edirsinizsə, bilin ki, Allah, Peyğəmbəri, mələkləri və bütün insanlar o alçaq insana lə᾽nət etmiş və qiyamətə qədər də lə᾽nət edəcəklər.
Alimlərinizin çoxu Yezidə lə᾽nət etmiş və ona lə´nəti caiz bilmişlər. Bu mövzuda kitablar da yazmışlar. Məsələn: Əllamə Əbdullah bin Məhəmməd bin Əmir Şibravi əş-Şafei «Əl-İthaf bi Hubbil-Əşrəf» adlı kitabının 20-ci səhifəsində Yezidə lə᾽nət etmə mövzusunda bunu nəql edir:
Molla Sə᾽d Təftazaninin yanında Yezidin adını söylədikdə o belə dedi: «Allahın lə᾽nəti olsun ona, onun əshabına və onun yardımçılarına».
Əllamə Səmhudi «Cəvahirul-Əqdəyn»dən belə nəql edir: «Alimlər, həzrət Hüseyn (r.z)-ı qətl edənə, onu öldürməyə əmir ya da izin verənlərə və ya onun qətlinə razı olanlara lə᾽nət etməyin caiz olduğu mövzusunda ittifaq etmişlər».
Yenə İbni Cəvzi, Əbu Yə᾽la və Əhməd bin Hənbəldən Qur᾽an və hədislər baxımından Yezidin lə᾽nətlik olduğunu isbat edən dəlillər gətirdiklərini nəql etməktədir.
«Yezidin küfr və mürtədliyinə dair bir çox dəlil vardır. Məsələn, o həm sözlərində, həm də şe᾽rlərində içindəki küfrünü biruzə vermişdir. Xüsusilə şəraba aid şe᾽rləri açıq dəlillərdir. Məsələn, bir şe᾽rində belə deyir:
Üzüm şərabı hər sübh mənim əlimdə doğur,
Hər axşam isə, mənim ağzımda batır.
Əgər şərab Məhəmmədin dinində haramdırsa,
O halda, onu İsa Məsihin dininə görə iç.
Başqa bir şe᾽rində belə deyir:
Dünya sadəcə, bu dünyadır ki, var,
Bu aləmdən başqa bir aləm yoxdur.
Əgər həqiqətən belədirsə, bəs niyə mən,
Bu aləmin ləzzətlərindən əl çəkməliyəm?!
Bu şe᾽rlərin hamısı onun divanında mövcuddur. Əbul-Fərəc bin Cəvzi «Ər-Rəddu Ələ᾽l-Mütəəsibil-Ənid» adlı kitabında dediklərim qeyd olunmuşdur. Onun kafir, zındıq və mülhid olduğuna dair dəlillərdən bir digəri, Sibt bin Cevzi᾽nin «Təzkirə»də və atası Əbül-Fərəcin geniş şəkildə nəql etdiyi şe᾽rlərdir. O şe᾽rlərindən birinin əvvəlində (sevgilisinə xitab edərək) belə deyir:
Aliyə gəl yanıma, yaxınlaş mənə, sözünü mənə söylə,
Çünki sakit və yavaş danışmağı sevmirəm mən.
Qiyamətdən söz açan o şəxs, yalan sözlər söyləyir.
O, qəlbləri saz və sözdən uzaqlaşdırır.
«Diqul-Cin» adıyla tanınan və şiənin böyük fəqih, alim, fazil və ədiblərindən olan İbrahim bin İshaq, Abbasi xəlifələrindən Harunur-Raşidin yanında Yezidin bütün şe᾽rlərini oxuduqda, Harun Yezidə lə´nət edərək, belə dedi: «Bu zındıq, Yaradanı və qiyaməti tamamilə inkar etmişdir».
Onun küfr və azğınlığına dəlil olan şe᾽rlərindən bə᾽ziləri nə᾽şəli vaxtlarında oxuduğu nəğmələrin sözləridir. Birində dostlarına xitabən belə deyir:
Durun saza və sözə qulaq verin,
Xalis şərab üçün ay dostlar.
Dini və imanı atın kənara,
Saz, azan səsini unutdurdu mənə.
Müğəni yaşlı qadınları,
Cənnət və hurilərə dəyişərəm.
Məqtəl kitablarında, hətta Sibt bin Cəvzi «Təzkirə» kitabının 148-ci səhifəsində belə nəql edir: Rəsulallahın (s) Əhli-beyti Şama gətirildikdə, Yezid arvadı Ciyrun tərəfə baxaraq bu küfr dolu şe᾽rini oxudu:
Ali Məhəmməd əsirlərinin karvanı göründükdə,
Bir qarğa ucadan qarıldamağa başladı.
Dedim ki, ey qarğa qarıldasan da, qarıldamasan da,
Mən Peyğəmbərdən borcumu aldım.
O bunu demək istəyirdi: «Ühüddə, Bədirdə və Hüneyndə öldürülən əmisi və qohumlarının intiqamını, Peyğəmbərin övladlarını öldürməklə aldım».
. Sibt bin Cevzi, Əbu Reyhani Biruni və başqa bu kimi alimlər bu şe᾽rləri qeyd etmişlər. Yezid bu şe´rlərdə, müşrik və kafir olan və böyük Bədir döyüşündə Allah və Rəsulunun əmriylə öldürülən atalarının dirilməsini arzu edir. Şe᾽rin 2-ci və 5-ci beyitlərini Yezid özünə həsr etmişdir. O, bu şe᾽ri, müsəlman, yəhudi və xristianların yanında oxunmuşdur. O şe᾽r budur:
Kaş ki, Bədir döyüşündə ölən qəbiləmin başçıları,
Xəzrəc qəbiləsinin (Ühüd döyüşündə) məğlubiyətini görəydilər.
Görsəydilər, sevinərək deyərdilər: «Əlinə sağlıq, ey Yezid».
Bədirdə ölənlərimizə qarşı, biz də bu gün onların böyüklərini öldürərək, bərabərləşdik.
Bəni-Haşim, səltənətlə oyun oynadılar.
Nə göydən bir xəbər gəlmiş və nə də vəhy nazil olmuş.
Bəni-Əhməd övladlarından intiqam alamasam, Mən Həndəf ailəsindən deyiləm.
Biz qanımızın əvvəzini, Əlinin igid və qəhraman oğlunu öldürməklə aldıq
Əbul-Fərəc, Şeyx Əbdullah bin Məhəmməd bin Əmir Şibrəvi «Əl-İthaf bi-Hubbil-Əşrəf»də, Xətib Xarəzmi «Məqtəul-Hüseyn» adlı kitabının ΙΙ cildində və s. alimləriniz yazırlar ki, məl᾽un Yezid, imam Hüseynin (ə) mübarək dodağına və dişlərinə əlindəki çubuq ilə vuraraq, bu dediyim şe᾽rləri söyləmişdi.
Hər kəs bir mömin şəxsi qəsdən öldürərsə, onun cəzası əbədi qalacağı Cəhənnəmdir. Allah ona qəzəb və lənət edər, (axirətdə) onun üçün böyük əzab hazırlar!En Nisa 93
Huseyn(e) mominliyine hec kimde sozsuz zerre qeder subhe yoxdur...
Yəhudilər Quranı anlamaq və qəbul etmək barəsində) dedilər: “Bizim qəlblərimiz örtülüdür (pərdəlidir)”. (Lakin bu heç də belə deyildir). Əksinə, Allah onlara küfrlərinə görə lənət eləmişdir. Buna görə də onların ancaq az bir hissəsi (İbn Səlam və yoldaşları kimi) iman gətirər. El Beqere 88
(Allah qiyamət günü onlara) buyuracaq: “Sizdən əvvəl gəlib-getmiş (kafir) cin və insan tayfaları ilə birlikdə Cəhənnəmə girin!” Hər tayfa girdikcə (özündən əvvəlki) dindaşına və tayfadaşına (onu doğru yoldan azdırdığı üçün) lənət oxuyacaq. Nəhayət, hamısı birlikdə orada (Cəhənnəmdə) toplandığı zaman sonra gələnlər (tabe olanlar) əvvəl gələnlər (tabe olduqları) barəsində deyəcəklər: “Ey Rəbbimiz! Bizi azdıran bunlardır. Bunlara ikiqat cəhənnəm əzabı ver! (Allah) buyuracaq: “Hər birinizi ikiqat əzab gözləyir, lakin siz bilmirsiniz!”
El-Eraf 38
Düşünüb haqqa yetişmək üçün bu qədər kifayət edər.
mence kifayetdir....saydiginiz 12 xelife ise hec de mentiqe uygun gelmir))diqqet et...InsAllah diqqet edersiz..
BİSMİLLAH,EHLİ_SUNNƏ ALİMLERİNİN GÖRÜŞÜ.......
Bu Hadisin İbn-i Arabî Maliki Tarafından Yorumlanış Şekli:
İbn-i Arabî, Sünen-i Tirmizî'ye yazdığı şerhte şöyle diyor:
Hz. Resulullah'tan (s.a.a) sonra gelecek olan 12 ulu'l-emr ve imam, bizce şunlar olsa gerektir: Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali, Hasan, Muaviye, Yezid, Yezid oğlu Muaviye, Mervan, Mervan oğlu Abdulmelik, Velid, Süleyman, Ömer b. Abdülaziz, Abdulmelik oğlu Yezid, Mervan oğlu Muhamme-d'in oğlu Mervan, Seffah...
İbn-i Arabî bu şekilde sırasıyla bütün zahiri halifelerin adını sayıp gitmekte ve kendi zamanına kadarki 27 Abbasî halifesini de bu rakama eklemeyi ihmal etmemekte, sonra da şöyle yazmaktadır:
Bu isimler arasında ard arda hilâfetin başına geçenleri ayırırsak, 12. kişi Süleyman b. Abdulmelik olur ve böylece on iki sayısı tamamlanır. Ama eğer gerçek anlamda Hz. Re-sulullah'ın (s.a.a) halifeleri ve bu isimler arasında hakiki i-mamların kim olduğuna bakarsak, ancak beş kişiyi buluruz: İlk dört halife ve Ömer b. Abdülaziz!
İbn-i Arabî, yukarıdaki ifadelerle sözünü tamamladıktan sonra açıkça şu cümleyi eklemektedir: "İşin doğrusu, ben bu hadisin anlamını çıkaramadım!!
...............
Suyûtî ise şöyle devam eder:
“Peygamber'in (s.a.a) sözünü ettiği 12 halifenin dördü, ilk dört halifedir; onlardan sonra Resulullah'ın (s.a.a) halifeleri sırasıyla şunlardır: Hasan, Muaviye, Abdullah b. Zübeyir, Ömer b. Abdülaziz; buraya kadar 8 kişi olmuş olur. Abbasî halifeleri arasında Emevîlerin Ömer b. Abdülaziz'i gibi olan Abbâsî halifesi Mehdi'yi de sayar, adil ve dürüst bir insan olan Abbasî halifesi Tahir'i de buna eklersek on kişi olurlar, böylece 2 kişi kalmış olur; onların da zuhur etmesini beklemek gerekiyor. Bunlardan biri, şüphesiz Hz. Resulullah'ın (s.a.a) Ehlibeyt'inin Mehdi'sidir.
..........................
İbn-i Kesir'in Görüşü:
Bu hadisin yorumu konusunda Beyhakî'nin öne sürmüş olduğu ve Hz. Resulullah'ın (s.a.a) ard arda gelen halifeleri olarak buyrulan zevatın fâsık Velid b. Yezid b. Abdulmelik'e kadar sırasıyla halifelik tahtına oturan halifeler olduğu yolunda bu görüşü destekleyen bazı âlimlerin görüşü, gerçekte son derece yanlış, tarihî ve akidevî gerçeklerle hiç de bağdaşmayan tutarsızlıklarla doludur. Dahası, onun 12. hak halife olarak gösterdiği Velid b. Yezid'in ahlâkî ve akidevî fesatları ve dinî düşüncesindeki fâsıklık ve bozulmalar, daha önce değindiğimiz bütün kaynak kitaplarda yazılıdır. Kaldı ki Velid b. Yezid b. Abdulmelik'e kadar ard arda hilâfete geçen halifelerin sayısı 12'den fazladır. Çünkü: Evvelâ "hulefa-i ra-şidin", yani Ebu Bekir, Ömer, Osman ve Ali'nin hilâfette bulundukları bir gerçek, böylece 4 halife oluyor. Sonra da Hasan (a.s.) halife oldu, çünkü Hz. Ali kendisinden sonra halife olarak ona biat edilmesi vasiyetinde bulunmuştu, bu nedenle de Irak halkı Hz. Hasa-n'a (a.s.) biat etti... Nihayet onunla Muaviye barıştı ve Muaviye halife oldu; Muaviye'den sonra oğlu Yezid, ondan sonra da Yezid'in oğlu Muaviye, ardından sırasıyla Mervan b. Hakem, onun oğlu Ab-dulmelik b. Mervan, Velid b. Abdulmelik, Süleyman b. Abdulmelik, Ömer b. Abdülaziz, Yezid b. Abdulmelik, Abdulmelik'in oğlu Hişâm halife oldu ki buraya kadar 15 kişi olmaktadır; daha sonra Velid b. Yezid b. Abdulmelik ve eğer Abdulmelik'ten önce iktidarda bulunmuş olan Zübeyir oğlu Abdullah'ı da sayacak olursak bu rakam 16 olacaktır!
............................
İbn-i Cevzî'nin Görüşü:
İbn-i Cevzî, Keşfu'l-Müşkil adlı eserinde bu müşkülün halli için iki yol öne sürmekte ve şöyle demektedir:
a) “Hz. Resulullah'ın (s.a.a) maksadı kendisinden ve ashabından sonrasıdır. Çünkü onun ashabı da tıpkı kendisi gibidir. Binaenaleyh Peygamber (s.a.a) aslında ashabından sonra iş başına gelecek olan halifelerden bahsetmiş olmaktadır! Öte yandan, o bilhassa Emevî halifelerini kastediyor olsa gerektir; çünkü "onlar var oldukça dine zeval gelmeyecek..." buyurmaktadır ki bununla da hükümet ve devletin, onların iktidarı boyunca güçlü bir şekilde süreceğini, onlardan sonra ortalığın karışarak günden güne durumun daha vahim bir hal alacağını buyurmak istemektedir. Bu esasa göre söz konusu halifelerin Emevî soyundan gelen ilki, Muaviye'nin oğlu Yezid ve sonuncusu da Mervan-ı Hımâr olsa gerektir ki toplam 13 kişi olmaktadırlar.
Osman, Muaviye ve Zübeyir'in oğlu Abdullah, sahabeden sayıldıkları için bu sıralamada yer alamamışlardır! Mervan b. Hakem de, bir yandan sahabeliği tartışılır olduğu, bir yandan da halifeliğinde bütün halkın icma ettiği Zübeyir oğlu Abdullah'ı zorla ve cebren saf dışı bırakmak suretiyle halifelik tahtına oturmuş olduğu için bu gruba dahil edilemeyecektir. Bilhassa iktidarın Emevîlerden Abbasîlere geçmesiyle birlikte kargaşa ve anarşi başlamış, derken Abbasîler daha sonra duruma hâkim olmuş, ama bu sefer de her alanda köklü değişiklikler olmuştur.”[10][10]
İbn-i Hacer, İbn-i Cevzî'nin bu mantık mukayeselerinin tamamen geçersiz ve batıl olduğunu söylemekte ve tanınmış eseri Fethu'l-Bâri de bu tür istidlalde bulunmayı reddetmektedir.
B ) İbn-i Cevzî'nin 2. görüşü, Ebu'l-Hasan Münadi'nin el-Mehdi adlı kitabına dair izlenimleridir. Şöyle diyor İbn-i Cevzî:
“Bu 12 kişinin, Mehdi'nin zuhurundan sonra, ahir zaman-da zuhur edip iktidarı ele geçirmeleri de pekalâ muhtemeldir. Çünkü ben, Danyal'ın kitabında Mehdi'nin ölümünden sonra Sıbt-ı Ekber'in torunlarından beş kişi, onlardan sonra da Sıbt-ı Asgar'ın torunlarından beş kişinin iktidara geçeceğini ve halife olacağını okudum. Sıbt-ı Asgar'ın (İmam Hüseyin'in) oğullarının sonuncusu, kendisinden sonra halifeliği Sıbt-ı Ekber'in (İmam Hasan'ın) evlâtlarından olan birine bırakacak, ondan sonra da onun oğlu halife olacak ve böylece sayıları toplam 12 kişiyi bulacaktır ki bunların hepsi Mehdi'dirler"!!!
Evet, yukarıdaki düşüncelerin sahibi, bir başka yerde de şöyle diyecektir:
“Mehdi'den sonra 12 kişinin iktidar dönemi başlayacaktır. Bunların altısı İmam Hasan'ın, beşi İmam Hüseyin'in evlâtlarından olacak, on ikincinin ise bunlarla hiçbir akrabalığı bulunmayacaktır. İşte bu on ikinci halifenin ölümünden son-ra kâinat yok olacaktır!
İbn-i Hacer es-Savâik adlı eserinde bu görüşü şiddetle eleştirmekte ve şöyle yazmaktadır:
Bu, tamamen hayalî ve asılsız bir rivayettir, bu rivayete istinat edilemez!
1. "Raşidi xəlifələr" dedikləri 4 xəlifə və bəziləri imam Həsən a.s-ı da "Raşidi xəlifələr"dən saymışdırlar.
2. Əməvilər.
3. Abbasilər.
4. Abbasilərin Misir dövrü.
5. Osmanlılar.
SIZE GORE SAYDIGINIZ 12 NEFERDEN ARTIQ BU NESIL XELIFELERI XELIFE DEYIL???))))))DUZU COX MARAQLIDIR....NESE DUZ GELMIR QARDAS ELE BIL...VALLAHI DUZ GELMIR))
................COX MARAQLIDIR DUZ DEYIL?? TAM 12 XELIFE MESELESINDE YENE SIZINLE RAZILASA BILMEDIM QARDAS...ALLAH KOMEK OLSUN INSALLAH...
Yenabi-ül Mevedde, s.440'da ve Allame Şeyh Muhammed ibn-i Ali El-Hanefi'nin "İthaf-u Ehl-il İslam" adlı kitabında İbn-i Abbas'tan şöyle rivayet edilmiştir:
"Na'sel adında bir Yahudi Resulullah'ın (s.a.a) huzuruna gelerek:
"Ya Muhammed, senden sonra yerinde oturacak vasilerin kimlerdir?" diye sordu. Resulullah (s.a.a): "Benim vasim Ali b. Ebi Talib'dir ve ondan sonra onun iki evladı Hasan ve Hüseyn'dir. Sonra da Hüseyn'in dokuz evladıdır." buyurdu. Yahudi’nin: "Ey Muhammed, onların isimlerini bana söyle" demesi üzerine Resulullah (s.a.a) şöyle devam etti: "Hüseyn'den sonra oğlu Ali, Ali'den sonra oğlu Muhammed, Muhammed'den sonra oğlu Cafer, Cafer'den sonra oğlu Musa, Musa'dan sonra oğlu Ali, Ali'den sonra oğlu Muhammed, Muhammed'den sonra oğlu Ali, Ali'den sonra oğlu Hasan, Hasan'dan sonra da Allah'ın hücceti Muhammed Mehdi'dir. Onlar toplam on iki kişidirler… Evlatlarımın on ikincisi gaybete çekilecek ve gözlere görünmeyecektir. Ümmetim için bir zaman gelecektir ki, İslam ve Kur'ân'dan sadece bir isim kalacaktır. Bu zamanda Allah onun (Mehdi'nin) kıyam etmesine izin verecek ve İslam'ı onun eliyle izhar edecek ve İslam'a yeniden hayat bağışlayacaktır."
2- Yine aynı kitapta ve diğer bir çok kaynakta Cabir bin Abdullah’tan şöyle naklediyor: "Allah'a, Resulü'ne ve emir sahiplerine itaat etmenin vacip olduğunu bildiren âyet indiği gün Peygamber'e sordum: "Allah ve Resulü'nü tanıyoruz. Ama emir sahiplerinin kimler olduğunu bilmiyoruz. Onlar kimlerdir?"
Resul-i Ekrem (s.a.a) şöyle buyurdular: Onlar benim halifelerimdir. Onların ilki Ali bin Ebi Talib, sonra Hasan, sonra Hüseyin, sonra Ali bin Hüseyin, sonra da Tevrat'ta Bakır diye anılan Muhammed bin Ali'dir. Ey Cabir! Sen onu göreceksin. Gördüğünde benim selamımı ona iletirsin. Ondan sonra Cafer bin Muhammed Es-Sadık, sonra Musa bin Cafer, sonra Ali bin Musa, sonra Muhammed bin Ali, sonra Ali bin Muhammed, sonra Hasan bin Ali ve en sonuncusu Allah'ın yeryüzündeki hücceti ve kulları arasındaki saklantısı olan ve benim isim ve künyemi taşıyan Hasan bin Ali'nin oğludur."
Cüveyni Feraid-üs Simtayn, c.2, s.152'de uzun bir hadiste Resulullah'tan (s.a.a) şöyle nakledilir:
"Benden sonraki imamlar şunlardır: Hidayetçi Ali, hidayete ermiş Hasan, adaletli (zulme karşı koyan) Hüseyin, dinin himayetçisi Ali ibn-i Hüseyin, çok bağışta bulunan Muhammed ibn-i Ali, halka yararlı Cafer ibn-i Muhammed, emin Musa ibn-i Cafer, güvenilir Ali ibn-i Musa, kılavuz Muhammed ibn-i Ali, çaba sarfeden Ali ibn-i Muhammed, derin ilim sahibi Hasan ibn-i Ali ve arkasında Meryem oğlu İsa'nın (a.s) namaz kılacağı Mehdi."
Şeyh Abdullah b. Muhammed b. Amir-i Sebravi Şafii "El-İthaf Bi Hubb-il Eşraf" adlı kitabında (s. 68, Mısır baskısı) şöyle diyor:
"İmam Hasan'ın oğlu İmam Muhammed el-Hüccet, H. 255 yılının Şaban ayının 15'inde Samerra'da dünyaya geldi… Ve böylece bu Haşimi silsilesinin nuru parladı… Onlar yüksek makamlara sahip olan on iki imamdırlar ve şöyle sıralanmaktadırlar: Muhammed el-Hüccet b. Hasan el-Halis b. Ali el-Hadi b. Muhammed b. Cavad b. Ali er-Rıza b. Musa el-Kazım b. Cafer es-Sadık b. Muhammed el-Bâkır b. Ali Zeyn-ül Abidin b. Hüseyin b. Ali ve kardeşi Hasan b. Ali. Bunlar Allah'ın galip aslanı Ali b. Ebi Talib'in oğullarıdır.” (Raziyallahu anhum ecmain.)"
MENCE BU DAHA UYGUNDUR..NECE KI 1+1=2...
SALAM ALEYKUM VE RAHMATULLAHI VE BERAKATUHU...ALLAH KOMEYINIZ OLSUN INSALLAH..
Cavab:
Va aleykumus salam va rahmatullahi va barakatuhu!
Sən indi keçdin başqa söhbətə. Əvvəl deyirsən ki, onlar Qureyşdən deyildi, sonra keçirsən əmələ. Əmələ qalsa, elə birinci gərək siyahıdan Əlini (radiyALLAHU 'anhu) çıxarasan.
Bir şeyi baaş düş ki, sən deyən 12 nəfərdən sadəcə ikisi bu siyahya düşür.
Yazdığın nağıla gəlincə, bizim qardaşın məsdər oxumasına irad tutub, başqa saytı nüsxələyib qoymusan bura. Hər şey 2+2=4 kimi aydındır. Sənə aydın olmasını isə gətirdiyin nağıl göstərir. Məsələn, sizin 12 adamın bu hədisə necə aiddiyyatı ola bilər? axı onlardan cəmi ikisi xəlifə olub.
Mən sənin yerinə olsaydım, çünki sənin kimiləri bura çox gəliblər, amma sonra görüblər ki, dərinə getmək xeyrinizə olmayacaq.
Allah daha yaxşı bilir!
As salamu aleykum va rahmatullahi va barakatuhu!